Betekenis veroordelen

veroordelen bepalen dat hij die straf moet krijgen vb: de rechter veroordeelde hem tot drie jaar gevangenis zeggen dat je het verkeerd vindt vb: ik veroordeelde zijn brutale gedrag Synoniem: afkeuren Tegenstelling: toejuichen. Veroordelen is het ‘berechten’ van iemand of bepaald gedrag afkeuren of afwijzen. Je levert dan een vernietigend en definitief oordeel of kritiek, die geen ruimte meer overlaat voor een andere interpretatie. Betekenis veroordelen veroordelen: gerund: veroordelen n: present tense past tense; 1st person.
betekenis veroordelen

Veroordelen synoniem

Woorden die (ongeveer) hetzelfde betekenen als ‘veroordelen’, met toelichting en mogelijkheden om verder te zoeken. veroordelen bepalen dat hij die straf moet krijgen vb: de rechter veroordeelde hem tot drie jaar gevangenis zeggen dat je het verkeerd vindt vb: ik veroordeelde zijn brutale gedrag Synoniem: afkeuren Tegenstelling: toejuichen.
  • Veroordelen synoniem Synoniemen van veroordelen. afkeuren; vonnissen; Puzzelomschrijvingen van veroordelen: Afkeuren; Afwijzen; Berechten; Beslissen; Bij vonnis opleggen; Doemen; Reprouveren; Schuldig verklaren; Streng afkeuren; Verdoemen; Verketteren; Verwerpen; Verwijzen; Vonnissen; Cryptische omschrijvingen van veroordelen: Televisies; Televisies afkeuren.
  • veroordelen synoniem

    Rechtspraak betekenis

    Rechtspraak of jurisprudentie is het proces waarin door een rechter een oordeel wordt gevormd over een rechtszaak. De rechter spreekt recht door een rechterlijke uitspraak te doen die bindend is voor de partijen die betrokken zijn bij de rechtszaak. De rechtspraak in ons land is een tamelijk gecompliceerd geheel, dat erop gericht is de rechtsgang zo eerlijk mogelijk te laten verlopen. Er bestaan verschillende soorten rechtspraak, diverse soorten rechtbanken met elk hun eigen rechters en natuurlijk advocaten, aanklagers, eisers, en dergelijke. Rechtspraak betekenis Wilt u graag de betekenis weten van juridische termen in de rechtspraak? Hier vindt u een juridische begrippenlijst van a tot z.
    rechtspraak betekenis

    Oordelen betekenis

    de·len Vervoegingen: oordeelde ( enkelv.) Vervoegingen: heeft geoordeeld () een mening geven te oordelen naar (als je je mening moet vormen op grond van) 'Te oordelen naar de inrichting is dit restaurant een beetje te duur voor ons.'. deel (het; o; meervoud: oordelen) 1 goed- of afkeurende uitspraak; = mening, opvatting: ik ben van oordeel dat ; een oordeel vellen over iem. of iets oordelen; het laatste oordeel Christus' vonnis aan het eind van deze wereld 2 vermogen om te oordelen; = verstand: met oordeel te werk gaan oo r·de·len (oordeelde, heeft geoordeeld) 1.
      Oordelen betekenis deel Verbuigingen: oordelen (meerv.) mening die je vormt na overleg of nadenken Voorbeeld: 'een oordeel vellen over iets' van oordeel zijn dat (vinden dat).
    oordelen betekenis

    Schuld vaststellen

    Het vaststellen van schuld is een cruciaal onderdeel van het strafproces. De rechter moet beoordelen of, en in welke mate, de verdachte schuldig is aan het ten laste gelegde feit. Dit vereist een zorgvuldige afweging van de feiten en omstandigheden van het geval. Schuld wordt als term op verschillende wijzen gebruikt in het strafrecht. Elke vorm kent daarbij zijn eigen betekenis. Dit artikel behandelt alleen de term schuld zoals die wordt gebruikt in het strafrecht. De twee belangrijkste vormen van schuld zijn die waarin schuld als element of als bestanddeel wordt gehanteerd. Schuld vaststellen In het ‘wils-element’ onderscheidt opzet zich van culpa (schuld). Voor culpa is geen ‘willen’ vereist, maar hooguit (en alleen bij ‘bewuste’ schuld) een vorm van weten, van een besef van gevaar of ongeoorloofdheid.
    schuld vaststellen